Επειδή η ετερόπλευρη τραχηλική λεμφαδενοπάθεια στα παιδιά είναι πολύ πιθανό να οφείλεται σε λοίμωξη από κοινά βακτήρια (χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο, β-αιμολυτικό στρεπτόκοκκο της ομάδας Α), ακόμα και αν απουσιάζουν έντονα σημεία και συμπτώματα φλεγμονής, η χορήγηση εμπειρικής αντιμικροβιακής θεραπείας για ένα 10μερο, που να καλύπτει τα παραπάνω παθογόνα, και η κλινική επανεκτίμηση στη συνέχεια είναι αποδεκτή πρακτική. Ωστόσο στην περίπτωση του Γιώργου δεν φάνηκε να υπάρχει ανταπόκριση στη θεραπεία. Συγκεκριμένα, παρατηρείτε τώρα μικρή αύξηση του μεγέθους της διόγκωσης με ήπια ερυθρότητα του υπερκείμενου δέρματος (Εικόνα 1).

Εικόνα 1. Αύξηση του μεγέθους της λεμφαδενικής διόγκωσης και ερυθρότητα του υπερκειμένου δέρματος

             Έχετε λοιπόν ένα παιδί 3 ετών με υποξεία ετερόπλευρη τραχηλική λεμφαδενοπάθεια στην υπογνάθια χώρα που δεν ανταποκρίνεται σε αντιβιοτική αγωγή για κοινά βακτήρια (χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο, β-αιμολυτικό στρεπτόκοκκο της ομάδας Α), δεν προκαλείται από άλλους παράγοντες όπως EBV, CMV, Β. henselae και Τ. gondii, έχει υπερηχογραφικά χαρακτηριστικά που συνηγορούν για κεντρική τήξη, και διάμετρο διήθησης στην Mantoux που δεν συνηγορεί για λοίμωξη από M. tuberculosis, ωστόσο είναι συμβατή με λοίμωξη από άτυπα μυκοβακτηρίδια.

Με βάση τα κλινικοεργαστηριακά αυτά δεδομένα και την ηλικία του παιδιού πιθανότερη διάγνωση είναι η τραχηλική λεμφαδενίτιδα από άτυπα μυκοβακτηρίδια.

Ποια θα είναι λοιπόν η ενδεικνυόμενη θεραπευτική αντιμετώπιση;