Η απάντηση δεν είναι σωστή.

Τρία από τα πρωτεύοντα αντιφυματικά φάρμακα, η ριφαμπικίνη, η ισονιαζίδη και η πυραζιναμίδη είναι φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν ηπατοτοξικότητα.

Η ηπατοτοξικότητα ορίζεται ως:

Ήπια: αύξηση SGPT < 5 φορές

Μέτρια: αύξηση SGPT 5-10 φορές

Σοβαρή: αύξηση SGPT > 10 φορές

Ασυμπτωματική αύξηση των τρανσαμινασών συμβαίνει στο 22% των ασθενών που λαμβάνουν θεραπεία με τετραπλό σχήμα.

Σε απουσία συμπτωμάτων και όταν η αύξηση των τρανσαμινασών είναι ήπια, η θεραπεία δεν πρέπει να διακόπτεται.

Όμως είναι απαραίτητο να αυξηθεί ο ρυθμός παρακολούθησης του φαινομένου. Τις περισσότερες φορές το φαινόμενο της αύξησης των τρανσαμινασών υποχωρεί από μόνο του.

Ασυμπτωματική αύξηση των τρανσαμινασών 5 φορές πάνω από τις τιμές της έναρξης της θεραπείας είναι ένδειξη διακοπής της αγωγής.

Στην συγκεκριμένη ασθενή όμως η αύξηση των τρανσαμινασών είναι σοβαρού βαθμού και άρα η συνέχιση της αγωγής θα ήταν επικίνδυνη.

Τι θα κάνατε στην ασθενή σας;