Η Ελένη είναι 16 ετών  μαθήτρια της δευτέρας Λυκείου και αθλήτρια στίβου. Προσήλθε στο τακτικό εξωτερικό ιατρείο παραπονούμενη για εύκολη κόπωση, υπνηλία , εκνευρισμό και αδυναμία να ολοκληρώνει το προπονητικό της πρόγραμμα. Τα συμπτώματα αρχίζουν από διμήνου περίπου.  

Η κλινική εξέταση πέρα από ωχρότητα και ένα πολύ ήπιο συστολικό φύσημα δεν έδειξε άλλα παθολογικά ευρήματα.

Με την ισχυρή κλινική ένδειξη της αναιμίας, δόθηκε γενική αίματος η οποία έδειξε, πράγματι, την ύπαρξη υπόχρωμης μικροκυτταρικής αναιμίας. Η μελέτη της ομοιοστασίας του σιδήρου, με κύρια εξέταση εκείνη της φερριτίνης, έδειξε ότι η αναιμία είναι σιδηροπενική. Δεν κρίθηκε σκόπιμη, στην παρούσα φάση,η διερεύνηση άλλων συστημάτων για εντοπισμό του αιτίου της σιδηροπενίας, λόγω αναφερόμενης γνωστής πολυμηνόρροιας. Η Ελένη τέθηκε σε αγωγή με σίδηρο απο το στόμα

Ο επανέλεγχος μετά την ολοκλήρωση έξι μηνών θεραπείας έδειξε παραμονή των χαμηλών ερυθροκυτταρικών δεικτών παρά την αποκατάσταση της αναιμίας και των αποθηκών του σιδήρου. Με την υποψία συνύπαρξης β-ετερόζυγης θαλασσαιμίας ( με δεδομένο ότι η μητέρα είναι ετεροζυγώτης β-θαλασσαιμίας) δόθηκε ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης που τεκμηρίωσε τη διάγνωση.

ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Η Ελένη είναι ετεροζυγώτης β-θαλασσαιμίας και ανέπτυξε σιδηροπενική αναιμία λόγω πολυμηνόρροιας. Ελαβε θεραπεία με σίδηρο απο το στόμα και ανταποκρίθηκε.